ਅਸਾਮ ਦੀ ਇਕ ਔਰਤ, ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਉਸ ਦੇ ‘ਪ੍ਰੇਰਣਾਦਾਇਕ ਕਾਰਜ’ ਲਈ ਵਾਇਰਲ ਹੋਈ ਸੀ। ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦਾ ਪਤੀ ਅਤੇ ਤੁਲੇਸ਼ਵਰ ਦਾਸ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਸੂਰਜ ਨੌਕਰੀ ਲਈ ਘਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਸਨ। ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਪਤੀ ਦੀ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰੀ ਵਿਚ ਘਾਤਕ ਕੋਰੋਨਾਵਾਇਰਸ ਦੇ ਸੰਕਰਮਣ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਅਸਾਮ ਦੇ ਰਾਹਾ ਜ਼ਿਲੇ ਦੇ ਭਾਟੀਗਾਂਵ ਦੇ ਵਸਨੀਕ, 75 ਸਾਲਾ ਥੁਲੇਸ਼ਵਰ ਦਾਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਣਾ ਪਿਆ। ਇਹ ਉਦੋਂ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੋਇਆ ਜਦੋਂ ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੀਮਾਰ ਸਹੁਰੇ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ‘ਤੇ ਬਿਠਾ ਕੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਨੇੜਲੇ ਰਾਹਾ ਸਿਹਤ ਕੇਂਦਰ ਵਿਖੇ ਲਿਜਾਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਦਾ ਕੋਵਿਡ-19 ਟੈਸਟ ਵੀ ਪਾਜ਼ੀਟਿਵ ਆਇਆ।
ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦਾਸ ਦੇ ਉਸ ਦੇ ਸਹੁਰੇ ਦੇ ਸੇਵਾ ਕਾਰਨ ਸੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਆ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰ ਰਾਤੋ ਰਾਤ ਮਿਲੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਤੋਂ ਬੇਖ਼ਬਰ ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਖੁਦ ਕੋਰੋਨਾ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਲੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਨਾਗਾਓਂ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ 24 ਸਾਲਾ ਨਿਹਾਰਿਕਾ ਦਾਸ ਨੇ ਇੰਡੀਅਨ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਜੋ ਕੀਤਾ, ਅਜਿਹੇ ਮਾੜੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨਾ ਲੰਘਣਾ ਪਵੇ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਾ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸਹੁਰੇ ਨੂੰ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾਉਣ ਹੀ ਸਹਾੀ ਸਮਝਿਆ। 2 ਜੂਨ ਨੂੰ, ਭਾਟੀਗਾਓਂ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸੁਪਾਰੀ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦੇ 75 ਸਾਲਾ ਸਹੁਰੇ, ਥੁਲੇਸ਼ਵਰ ਦਾਸ ਨੇ ਕੋਵਿਡ -19 ਦੇ ਲੱਛਣ ਦਿਖਾਉਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲਗਭਗ 2 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਦੇ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਕਮਿਊਨਿਟੀ ਸਿਹਤ ਕੇਂਦਰ ਵਿਖੇ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਆਟੋ-ਰਿਕਸ਼ਾ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ। “ਪਰ ਮੇਰੇ ਸਹੁਰੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋਣ ਲਈ ਬਹੁਤ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸਨ। ਮੇਰਾ ਪਤੀ ਸਿਲੀਗੁੜੀ ਵਿਚ ਕੰਮ ਤੇ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ‘ਤੇ ਲਿਜਾਣ ਅਤੇ ਕੁਝ ਹੀ ਦੂਰੀ’ ਤੇ ਖੜੀ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਲਿਜਾਣ ਤੋਂ ਸਿਵਾਏ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ”ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦਾ ਇਕ ਛੇ ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਸੜਕ ਠੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਆਟੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਆ
ਕੋਵੀਡ -19 ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਚ ਵੀ, ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਖ਼ਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਈ. “ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਸਾਨੂੰ ਨਾਗਾਓਂ ਸਿਵਲ ਹਸਪਤਾਲ ਰੈਫਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਉਥੇ ਵੀ ਸਹੁਰੇ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪੌੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਪੜਾਅ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪਿੱਠ ‘ਤੇ ਚੁੱਕਣਾ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਮਦਦ ਲਈ ਕਿਹਾ ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਉਪਲਬਧ ਨਹੀਂ ਸੀ, ”ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ,“ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸ ਦਿਨ ਉਸ ਨੂੰ ਕੁੱਲ 2 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਤੱਕ ਚੁੱਕਿਆ ਹੋਵੇਗਾ। ”
ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦਾ ਬਆਦ ਵਿੱਚ ਕੋਰੋਨਾ ਟੈਸਟ ਪਾਜ਼ੀਟਿਵ ਆਇਆ। ਉਸ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਵਾਇਰਲ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਪੋਸਟ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤਕ ਇਕ ਸਥਾਨਕ ਨਿਊਜ਼ ਚੈਨਲ ਉਸ ਨਾਲ ਇਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਈ ਨਹੀਂ ਆਇਆ. ਪਰ ਉਸਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਪੱਖ ਵੱਖਰਾ ਸੀ: “ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਫੋਟੋ ਵਿਚ ਨਾ ਵਿਖਾਈ ਦੇਵੇ ਪਰ ਮੈਂ ਇਕੱਲਤਾ ਅਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਟੁੱਟਿਆ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।” ਨਿਹਾਰੀਕਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ਾਇਦ ਸਖ਼ਤ ਦੂਜੀ ਲਹਿਰ ਦੀ ਹਕੀਕਤ ਦੀ ਇਕ ਗੰਭੀਰ ਯਾਦ ਹੈ। ਕੋਵਿਡ -19 ਭਾਰਤ ਵਿਚ ਲੱਖਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਕੜ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ।
